در این بخش مدلی را شرح می دهیم که به دنبال خصوصی سازی صنعت خدمات مالی در ایالات متحده و اروپا برای توصیف استراتژی های موفق در بازاریابی خدمات مالی استفاده شده است. خصوصی سازی صنعت خدمات مالی تاثیر ژرفی بر ساختار رقابت درون صنعت و بر استراتژی هایی که بیشترین احتمال را برای موفقیت در این حوزه جدید رقابتی دارند، داشته است. طی قریب به هفت دهه پیش در ایالات متحده رقابت به موجب قانون گلس_استیگال محدود شده بود. در نتیجه ی این مقررات میزان فعالیت شرکت های خدمات مالی در بازار با محدودیت های زیادی مواجه شده بود. ارائه دهنگان خدمات مالی متفاوت از رقابت با یکدیگر محافظت می شدند، ولی با توجه به شرایط بازار ، شرکت ها ناچار بودند در بخش های کوچکتر بازار با یکدیگر رقابت کنند. به همین جهت، بانک های تجاری از بانک های سرمایه ای تفکیک شده بودند. علاوه بر این بانک های تجاری نمی توانستند محصولات بیمه ای خودشان را تعهد کرده و از لحاظ مشارکت در مجموعه وسیع خدمات مالی محدود شده بودند. محدودیت های مشابه دیگر، ارائه دهندگان خدمات مالی را از نظر فعالیت در سایر بازار های خدمات مالی منع می کرد، درنتیجه، شرکت های مختلف از رقابت مستقیم با یکدیگر منع شد بودند. در چنین محیطی هر مشتری مجبور است به چندین شرکت مراجعه کند تا به خدمات مای مورد نیاز خود دست یابد.
لغو قانون گلس_استینگال بسیاری از موانع رقابتی بین شرکت های مختلف خدمات مالی را شکست و در های بازار های خدمات مالی را به روی رقابت آزاد گشود. مدل جدید که از نظر بصری یادآور یک الماس می باشد، مدلی است که در آن یک ارائه دهنده خدمات مالی به تنهایی قادر است مجموعه بزرگی از خدمات مالی را برای مشتریانش فراهم کند. کلمه ی اختصاری الماس (DIAMOND) که برای توصیف راهبرد های نوظهور موفق مورد استفاده قرار می گیرد، به محرک های اساسی استراتژی های بازاریابی اشاره دارد.این محرک ها عبارت اند از: تنوع بخشی، یکپارچگی منابع، مالکیت، ادغام کنندگان، ساختار دهی مجدد سازمانی، محصولات جدید و بازنگری در اهداف خصوصی سازی است که در ادامه همراه با کسب و کار دماوند با هرکدام از آنها آشنا می شویم.
تنوع بخشی: قانون مدرنیزه شدن بانک به اجرا درآمد تا امکان فعالیت های اثربخش تر و سوآورتر را دربازار های خدمات مالی فراهم آورد. این قانون مشارکت گسترده رقبا در عرضه انواع متنوع تری از خدمات مالی را فراهم آورد، موجب گردید سازمان های مختلف مالی بتوانند سودآوری خود را افزایش دهند. توانایی تنوع بخشی نه تنها دسترسی به بازار ها و محصولات جدید را فراهم می سازد، بلکه تا حد زیادی موجب کاهش ریسک فعالیت هایی می شود که منحصرا بر محدوده کوچکی از بازار تمرکز دارند.
یکپارچگی منابع: علاوه بر تنوع بخشی، بسیای از سازمان های خدمات مالی برای افزایش کارایی هزینه های خود ممکن است ترکیبی از منابع را انتخاب کنند.
کسب مالکیت ها و ادغام: در برخی از موارد، عرضه کنندگان خدمات مالی برای دسترسی به بازارهایی که به طور سنتی قادر به فعالیت در آن نبوده اند، یکی از سازمان هایی را که از پیش در آن بازارها به فعالیت می پرداخته، به تملک خود در آورده یا با آن ادغام می شوند .
ساختار دهی مجدد سازمانی: به دلیل سرعت زیاد تغییرات در بازار های خدمات مالی سازمان هایی می توانند همگام با این تغییرات خود را سازگار نمایند که از انعطاف پذیری بالایی برخورددار باشند.در این محیط رقابتی نوظهور، انعطاف پذیری به مثابه کلید موفقیت سازمان ها تلقی می شوند. یکی از راه هایی که برای افزایش انعطاف پذیری مورد توجه سازمان ها قرار می گیرد، بهره گیری از زیرساخت های شرکت هایی است که اخیرا به تملک در آمده ویا با سازمان ادغام شده اند. علاوه بر این بهره گیری از فناوری هایی که امکان عرضه منعطف تر خدمات را فراهم می سازد، برای این اتفاق ضروری است.جنبه دیگر از ساختاردهی مجدد سازمانی مربوط به این واقعیت است که تعاملات مستقیم بین مشتریان و کارکنان فروش خدمات مالی در حال کاهش است. زیرا خدماتی مانند بانکداری اینترنتی، بانکداری تلفنی و دستگاه های خودپرداز جایگزین تعاملات مستقیم بین کارکنان و مشتریان در محل شعب شده اند. امروزه برون سپاری عملیات خدماتی بخش مهمی از ساختاردهی مجدد امور سازمانی محسوب می شود، هزینه کمتر نیروی انسانی علاوه بر کاهش هزینه تلفن که ناشی از بکارگیری فناوری Voice به جای IP است، برون سپاری را به گزینه ای جذاب برای ساختار دهی مجد سازمان های خدمات مالی تبدیل کرده است.
محصولات و بازار های جدید: در سال های اخیر محصولات و خدمات جدیدی که به بازارهای خدمات مالی معرفی شده اند با تقاضای زیادی از طرف مشتریان مواجه شدند. معرفی محصولات جدید و ایجا بازار برای محصولات موجود، ظرفیت سوددهی بالایی را در برابر این شرکت ها قرار داده است.
اهداف خصوصی سازی: قوانین دولت می تواند کمک بزرگی به رقابت و در نتیجه ایجاد شرایط کاراتر در بازار نماید. با دادن اجازه به ارائه دهندگان خدمات مالی برای مشارکت در عرضه ی طیف وسیعی از خدمات، شاهد رقابت پویا تری ر بازار هستیم که این مسئله موجب کاهش ریسک تجاری از طریق تنوع بخشی به خدمات شده است. شکل گیری قوانین جدید موجب شده است عرضه کنندگان خدمات مالی در موضعی مناسب برای برآورده ساختن نیازهای خدماتی مشتریان قرار گیرند و فرصت هایی برای این سازمان ها ایجاد شود که تاکنون قادر به استفاده از آن نبود.
انتهای مطلب/