قطب‌های شبکه‌ای افرادی هستند که درباره بعضی از کالاها، بیش از یک فرد متوسط با سایرین ارتباط برقرار می‌کنند. رهبران اندیشه، صاحب نفوذها، پذیرندگان اولیه و کاربران قدرتمند ازجمله اصطلاحاتی هستند که به‌صورت مترادف برای قطب‌های شبکه‌ای به کار می‌روند. گاه قطب‌های شبکه‌ای ممکن است جزو پذیرندگان اولیه کالای جدیدی باشند یا نباشند، ولی درهرحال بر خریدهای آتی تأثیر زیادی دارند.
اورت راجرز معتقد است قطب‌های شبکه‌ای افرادی هستند که در مقایسه با دیگران دنیادیده‌تر هستند. به نظر می‌رسد این افراد خارج از سامانه محلی با دیگران ارتباط دارند. برای مثال، قطب‌های شبکه‌ای در صنایع با فناوری پیشرفته با سایر قطب‌های شبکه‌ای ارتباط دارند و از آن‌ها اطلاعات بیشتری می‌گیرند. به این افراد می‌توان با مراجعه به نمایشگاه‌های تجاری مربوط، ملحق شدن به گروه‌های استفاده‌کننده و جلسات برخط دست یافت. قطب‌های شبکه‌ای نیز خود سبب پیوندهای اضافی دیگری به جهان خارج می‌شوند.
در بسیاری از کسب و کارها تبلیغات دهان به دهان یا شایعه پراکنی اهمیت زیادی دارد. بازاریابان برای راه انداختن تبلیغات دهان به دهان باید قطب‌های شبکه‌ای را شناسایی کنند؛ این‌ها افرادی هستند که دیگر مشتریان را از وجود محصولات شرکت آگاه می‌کنند. علاوه بر این، شرکت‌ها باید بدانند که:
- مردم هنگام توصیه کالای یک شرکت دقیقاً چه می‌گویند؟
- سرعت پخش اطلاعات درباره محصول شرکت در مقایسه با سایر محصولات چقدر است؟
- اطلاعات چه زمانی به مانع برخورد می‌کند؟
- تعداد منابع اطلاعاتی که مشتری به آن اعتماد دارد چقدر است؟ کدام‌یک اهمیت بیشتری دارد؟
- چه نوع اطلاعات مشابهی از طریق همین شبکه‌ها پخش می‌شود؟
اهمیت تبلیغات دهان به دهان در کسب و کارهای مختلف، متفاوت است. کالاهایی که خرید آن به وسیله مشتری با بررسی فراوانی همراه است ازجمله اقلام هیجان آور به شمار می‌روند که می‌توان کتاب، موسیقی و فیلم؛ کالاهای ابداعی مانند واکمن و پالم اورگانایزر؛ محصولات تجربه شخصی مانند هتل، سفر هوایی، اتومبیل؛ محصولات پیچیده نظیر نرم‌افزار و کالای پزشکی؛ محصولات گران‌قیمت نظیر رایانه و اقلام الکترونیکی؛ اقلام مشاهده کردنی مانند پوشاک، اتومبیل و تلفن همراه را نام برد.