مارکتینگ بر مبنای کسب اجازه
ایمیل مارکتینگ بر مبنای کسب اجازه از مشتری، همواره بسیار مؤثر است. همان‌طور که ایمیل مارکتینگ، از ارسال انبوه پیام‌های ناخواسته به کسب اجازه و پس‌ازآن، به تعامل واقعی با مشتری تکامل پیداکرده است، ایمیل همچنان جایگاه خود را به‌عنوان ابزاری کلیدی در فهرست مارکترهای دیجیتال حفظ کرده است. بیشترین میزان پاسخ و سایر معیارها احتمالاً مربوط به مشتری‌های فعلی مارکترها هستند چراکه این مشتری‌ها قبلاً خرید کرده و با محصولات ما آشنا هستند.
شکل زیر سطوح متفاوت کسب اجازه از مشتری برای تعامل را نشان می‌دهد: برقراری تعامل با پیش‌فرض تمایل مشتری (Opt-Out)، به‌شرط ابراز تمایل مشتری (opt-In)، به‌شرط ابراز تمایل و تائید مشتری (Opt-In همراه با تأیید) و به‌شرط ابراز تمایل و تأیید مجدد مشتری (Opt-In همراه با تأیید مجدد). هرکدام از این سطوح، نیازمند سطوح متفاوتی از تعهد مشتری است؛ بنابراین، ایمیل ابزار بهینه‌ای برای جذب و دستیابی به مشتری نیست؛ اما اگر در مورد این موضوع و همین‌طور رابطه مستمر با مشتریان تأمل‌کنیم، متوجه می‌شویم که ایمیل بیشتر در حفظ مشتری و ارائه خدمات کاربرد دارد. ایمیل‌هایی که بر اساس کسب اجازه از مشتری بوده و از اطلاعاتی که مشتری به ما داده برای ایجاد روابط مستحکم‌تری استفاده می‌کنند، معمولاً نتایج بهتری دارند.
همان‌طور که گفتیم، انواع گوناگون کسب اجازه در ایمیل مارکتینگ عبارتند از: برقراری تعامل با پیش‌فرض تمایل مشتری (Opt-Out)، به‌شرط ابراز تمایل مشتری (Opt-In)، به‌شرط ابراز تمایل و تأیید مشتری (Opt-In همراه با تأیید) و به‌شرط ابراز تمایل و تأیید مجدد (Opt-In همراه با تأیید مجدد) که در شکل بالا نشان داده‌شده است. پیش‌فرض تمایل مشتری (Opt-Out) پایین‌ترین سطح کسب اجازه است. هنگامی‌که یک «چک باکس» در ایمیلی قبلاً تیک خورده باشد و لازم باشد که مشتری برای عدم دریافت ایمیل‌های بعدی تیک آن را بردارد، با سطح اول یا «Opt-Out» مواجه هستیم. در سطح دوم یا «Opt-In»، چک باکس قبلاً تیک نخورده و مشتری باید برای ادامه ارتباطات بعدی، تمایل خود را با تیک زدن آن ابراز کند. در سطح سوم یا «Opt-In همراه با تأیید»، ایمیل دیگری نیز برای تأیید تمایل مشتری به او ارسال می‌کنیم و در سطح چهارم یا «Opt-In همراه با تأیید مجدد»، دو ایمیل در دو مرحله به‌منظور تأیید ارسال می‌شود. اگرچه ممکن است میزان پاسخگویی در سطح چهارم کمتر باشد، بااین‌حال معمولاً کیفیت مشتری در این سطح بسیار بالا است.
در Opt-Out از مشتری می‌خواهیم اقداماتی انجام دهد تا اطلاعات (پیام‌های) بعدی را از ما دریافت نکند اما در Opt-In، عکس این قضیه انجام می‌شود یعنی از مشتری می‌خواهیم اقداماتی انجام دهد تا همچنان به دریافت اطلاعات از ما ادامه دهد. در «Opt-In همراه با تأیید»، اطلاعاتی را به مشتری ارسال می‌کنیم که او را از اینکه چه اتفاقی افتاده است آگاه می‌کند و به آن‌ها یادآوری می‌کند که پس‌ازاین نیز اطلاعاتی را دریافت خواهند کرد. در بالاترین سطح کسب اجازه، یعنی «Opt-In همراه با تأیید مجدد»، از مشتری می‌خواهیم تا تمایل خود را از خدمات موردنظر دوباره تأیید کند.