با وجود مخالفت مصرف کنندگان با قیمت های بالاتر، شرکت ها سعی بر کشف نحوه افزایش درآمد بدون افزایش واقعی قیمت ها دارند. آنها اغلب به افزایش حق الزحمه ها برای ویژگی هایی که زمانی رایگان بوده است روی می آورند. اگرچه برخی از مصرف کنندگان از راهبردهای قیمت گذاری بی اهمیت بیزار هستند، هزینه های جزئی بیشتری را می توان به منبع اساسی درآمد افزود.
اعداد می توانند حیرت آور باشند. صنعت ارتباطات از راه دور در افزودن حق الزحمه ها به تشکیلات، تغییر خدمت، انقضای خدمت، کمک به دفترچه راهنما، افزایش نظارتی، قابلیت انتقال اعداد و شبکه و تجهیزات کابلی پویا بوده است که میلیاردها دلار برای مصرف کننده تمام می شود. حق الزحمه ها برای مصرف کنندگانی که قبوض را اینترنتی پرداخت می کنند، چک های برگشتی، یا کاربرد دستگاه های تحویلدار خودکار سالانه میلیاردها دلار برای بانک فراهم می کند.
هنگامی که شرکت های کارت اعتباری در سال ۲۰۰۹ با مجموعه ای از اصلاحات در برخی از مذموم ترین اعمال خود از جمله تغییرات ناگهانی نرخ بهره و پرداخت با تاخیر حق الزحمه ها مواجه شدند به شیوه های جدیدی از قبیل پایین ترین حد نرخ برای کارت های شتاب متنوع، حق الزحمه های بالاتر جریمه به علت پرداخت های نکول شده در آستانه های پایین تر موجودی و حق الزحمه های عدم فعالیت برای عدم استفاده از کارت ها پاسخ دادند تا درآمد را افزایش دهند.
این توضیح در خصوص حق الزحمه ها دارای مفاهیمی است. با فرض اینکه لیست قیمت ها ثابت می ماند، آنها ممکن است به معنای تورم باشند. علاوه بر این آنها مقایسه اقلام عرضه شده به بازار رقابتی را برای مصرف کنندگان دشوار می سازند. اگرچه گروه های مختلف شهروندی سعی کرده اند شرکت ها را به کاهش برخی از این حق الزحمه ها وادار کنند، آنها همیشه از سوی دولت های محلی و ایالتی که به علت استفاده از مجموعه حق الزحمه ها، جریمه ها و غرامت های خود جهت افزایش درامد ضروری گناهکاربودند حمایت نمی شوند.
شرکت ها حق الزحمه های اضافی را به منزله تنها روش منصفانه و قابل قبول به منظور تامین مخارج بدون از دست دادن مشتریان موجه می دانند. بسیاری استدلال می کنند که مطالبه بهای بالا برای خدمات افزوده که تامین آنها هزینه زیادی دارد به جای مطالبه مبلغ یکسان از تمام مشتریان خواه از خدمات اضافی استفاده کنند خواه نکنند منطقی است. تغییر هزینه ها و حق الزحمه ها به منزله شیوه ای جهت کنار گذاشتن مشتریان بدون سود استفاده می کنند و یا آنه را به تغییر رفتارشان ترغیب می نمایند.
در نهایت، قابلیت دوام حق الزحمه اضافی در بازار و بر حسب اشتیاق مصرف کنندگان به خرید و پرداخت حق الزحمه ها یا عدم خرید و ترک محل تعیین خواهد شد.