رادیو متفاوت از تلویزیون و چاپ است و تفاوت در این است که تصویر ندارد، نویسنده آگهی رادیویی با کلمات و اصوات کار می‌کند. کلمات و اصوات او بایستی تصویر کالایی را در ذهن شنونده خلق کنند.
یک آگهی رادیویی برای کیک سنتی قادر به نشان دادن تصویر خانواده‌ای که مشغول خوردن کیک و لذت بردن از آن هستند، نیست. پس شما باید از اصوات برای به تصویر کشیدن این صحنه استفاده کنید: صدای بریدن کیک، فروبردن چنگال در کیک، جویدن آن توسط افراد و تحسین و تمجید آن‌ها از دست‌پخت صاحب‌خانه.
فرض کنید که این کیک دربسته بندی زیبایی در سوپرمارکت محلی به فروش می‌رسد. شما نمی‌توانید از طریق رادیو این بسته‌بندی را زیبا نشان دهید. شما بایستی از گوینده بخواهید که بگوید: این کیک خانگی که در بسته‌بندی آبی زیبایی قرارگرفته است، در سوپرمارکت محل شما به فروش می‌رسد.
اکنون صنعت کوچکی شکل‌گرفته است که به نوشتن و تهیه آگهی‌های رادیویی برای آژانس‌های تبلیغاتی می‌پردازد. بسیاری از نویسندگان و سرپرستان خلاق به آگهی رادیویی با دیده حقارت نگاه می‌کنند و از این‌که چنین تکالیفی را به کسان دیگر محول کنند، خوشحال می‌شوند. در این زمینه نیز همواره متخصصانی وجود داشته‌اند. سال‌های متوالی، نام استان فریبرگ با آگهی‌هایی که برای محصولات مختلف در رادیو خلق می‌کرد، بر سر زبان‌ها بود. سپس دیک ارکین و برت بردیس سلطان این قلمرو بودند. اکنون جان کلیس حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
در مقاله‌ای که اخیراً در رایترز دایجس توسط نویسنده تبلیغات دیوید کمپیتی نوشته‌شده است، رهنمودهایی برای نویسندگان آگهی‌های رادیویی ارائه‌شده است:
- کلیدها را جستجو کنید. کلیدها همان اطلاعات داخلی هستند که فروشندگان یک شرکت از گفتگو با مصرف‌کنندگان کسب می‌کنند. این اطلاعات می‌توانند نکات فروش حساس را تعیین کنند.
- در مورد مزایا صحبت کنید. به شنونده بگویید که این کالا چگونه به آن‌ها خدمت خواهد کرد.
- دقیق صحبت کنید، از جملات کوتاه استفاده کنید.
- اطلاعات کلیدی را تکرار کنید.
- بدانید که در چه موردی صحبت می‌کنید. در مورد کالا تحقیق کنید.
- منابعی را که تولیدکننده برای تهیه آگهی رادیویی مورداستفاده قرار داده است، شناسایی کنید.