جایگاه‌یابی صحیح محصولات در هر صنعتی احتمالاً یکی از دشوارترین وظایف بازاریابی است. مصرف‌کننده مد بی‌ثبات و دمدمی می‌باشد و اگر محصول یا خدمت ارائه‌شده مناسب نباشد، اشتباه شرکت را نمی‌بخشد. در سایر صنایع که تغییرات محدودی از یک سال‌به‌سال دیگر رخ می‌دهد جایگاه‌یابی و نیز جایگاه‌یابی مجدد به این میزان که در صنعت مد اهمیت دارد، وظیفه‌ای حیاتی و بحرانی نیست. در مد تغییر محصولات و خدمات اغلب بر مبنای روز یا هفته نیازی همیشگی محسوب می‌شود. جایگاه‌یابی یک پیشنهاد محصول به‌سرعت در حال تغییر درزمینهٔ مد و حفظ جایگاه حاصل‌شده در ذهن مشتری به شکلی صحیح امری دشوار است. حتی بهترین عملیات طراحی و خرید درزمینهٔ مد نیز نمی‌تواند تضمین نماید که پیشنهاد محصول در ده ارائه، موفقیت در هر ده بار را به دست آورد.

مد همیشه یک مصالحه است، بسیاری از بهترین خریداران احتمالاً هرگز آن را بیش از هفت بار در ده بار مناسب نمی‌یابند. در سراسر تاریخ هیچ صنعت مدی وجود ندارند که نرخ موفقیت آن درزمینهٔ کسب یا خط محصول ۱۰۰% باشد. خریداران همواره برخی از اشتباه‌ها و کاستی‌ها را در دامنه محصولات حتی بهترین نام‌های تجاری می‌یابند. کسب‌وکارهای مد همیشه در جست‌وجوی ویژگی‌هایی از محصول هستند که به آن‌ها مزیت متمایزکننده‌ی قابل‌توجهی نسبت به رقبایش بدهد. مزیت متمایز می‌تواند در هر محصول مد در انواع مختلف روش‌ها حاصل شود.

  1. منحصربه‌فرد بودن طراحی: طراحی یک متمایزکننده اساسی در مد است که موقعیت بازار را تعیین می‌کند. اگرچه مشتری پیشرو در مد می‌تواند با پوشیدن آخرین مدها به مقصود خود برسد، اما اکثریت مصرف‌کنندگان دنباله‌روی مد هستند.
  2. موقعیت رقابتی برتر ازنظر قیمت: قیمت‌گذاری یکی از مشکل‌ترین رویکردهای جایگاهی در مد است، زیرا هر کسب‌وکاری می‌تواند قیمت را به‌سادگی با اعلام کاهش آن‌ها روی برچسب و با یک خودکار قرمز بشکند. محصولات یا کسب‌وکارهای مدی که در حد زیادی به کاهش مستمر قیمت‌ها متکی هستند، اغلب یک احساس استاندارد نبودن را در مورد همه مجموعه‌ی محصولات مد خویش خلق می‌کنند.
  3. انحصاری بودن: همچنان که رفاه رو به افزایش، نام‌های تجاری تجملی و گران‌قیمت را در دسترس دامنه گسترده‌ای از مشتریان قرار می‌دهد بسیاری از نام‌های تجاری تجملی محتمل ریسک از دست دادن موقعیت منحصربه‌فرد بودن سابق خویش می‌شوند. رنگ‌ها و نام‌هایی که به تعداد محدودی عرضه‌شده یا توزیع محدودی داشته یا از برچسب ممتاز ویژه برخوردارند، اکنون توسط برخی از نام‌های تجاری جهت آزمودن و تجدید انحصاری بودنشان استفاده می‌شوند. اقتصاددانان تشخیص داده‌اند اگر عرضه محدود شود و تقاضا افزایش یابد، مصرف‌کنندگان قیمت‌های بالاتری پرداخت خواهند کرد.
  4. منافع منحصربه‌فرد محصول: گاهی اوقات بعضی از پوشاک یا پارچه‌ها منافع یا ویژگی‌های خاصی عرضه می‌کنند. مثال‌هایی از رایحه‌ای ویژه یا پارچه‌های عایق گرما مانند جورتکس و سیمپتکس نمونه‌هایی از منحصربه‌فرد خلق‌شده‌ها به‌عنوان نتیجه حاصل از یک فرصت تکنولوژیک هستند. گاهی عناصر طراحی منافع منحصربه‌فردی ارائه می‌کنند، مانند پوشاک قابل‌استفاده از هر دو روی لباس. البته منافع مشهود طراحی می‌توانند به‌آسانی کپی‌برداری شوند.
  5. سطح کیفیت محصول: در صنایع پوشاک و نساجی جهان، کیفیت محصول معمولاً در طی زمان بهبودیافته است، زیرا مصرف‌کنندگان دائماً انتظار بیشتری در قبال پرداخت همان قیمت قبل رادارند. خودرویی با موتور مدرن یک نمونه مشابه نیز تهیه می‌کند؛ درجایی که خریداران جدید انتظار دارند هرگونه لوازم‌یدکی ممکن و سطح بالایی از قابلیت اطمینان را در سطح قیمت پایه نگه‌داشته باشند. پوشاک مدرن باید قادر باشند در برابر استفاده از ماشین لباسشویی و اتوکشی، احتمالاً صدها بار بدون صدمه دیدن رنگ و از دست دادن ترکیب مناسب مقاوم باشند.

انتهای مطلب/