بازاریابی ویروسی نوعی انتقال دهان‌به‌دهان پیام توسط افراد است که از این طریق برخی از پیام‌های بازاریابی مربوط به شرکت، برند و یا محصولات از طریق ابزارهای رسانه‌ای عمومی در سطح گسترده‌ای بین عموم جامعه منتشر می‌شود. امروزه اینترنت فرم جدیدی از بازاریابی ویروسی را به وجود آورده است و این ممکن نبود مگر به‌واسطه سهولتی که در انتشار اطلاعات توسط آن ایجاد می‌شود.
اصطلاح بازاریابی ویروسی توسط استیو جوستون مؤسس هات میل خلق شد. او بازاریابی ویروسی را این‌گونه تعریف می‌کند: راهبردهایی برای تشویق افراد است تا یک پیام بازاریابی به دیگران ارسال کنند و پتانسیلی برای رشد ارائه و نفوذ پیام فراهم آورد.
همچنین می‌توان افزود که بازاریابی ویروسی عبارت است از تکنیک‌های بازاریابی که به دنبال استفاده از فرصت شبکه‌های اجتماعی برای افزایش تصاعدی در هوشیاری نسبت به برند است و این کار از طریق فرآیندی ویروسی شبیه به آنچه در مورد یک بیماری مسری اتفاق می‌افتد روی می‌دهد. بازاریابی ویروسی از طریق شبکه اینترنت بسیار مفید عمل می‌کند و می‌تواند به تعداد بسیار زیادی از افراد به‌سرعت دسترسی پیدا کند. بازاریابی ویروسی حوزه‌های بازاریابی متعددی را پوشش می‌دهد، برای مثال بازاریابی ویروسی را به‌عنوان تکنیک بازاریابی پنهان دسته‌بندی می‌کنند درحالی‌که بازاریابی پنهان در حوزه بازاریابی سنتی مرتبط است اما بازاریابی ویروسی در میان سیل نوظهور بازاریابی در حوزه بازاریابی الکترونیکی جای دارد.
حوزه بزرگ دیگری که بازاریابی ویروسی با آن در تناسب است حوزه ارتباطات بازاریابی است. این رویکرد بر گسترش پیام و خصوصیات ویروسی آن تأکید دارد اگر بازاریابی را بتوان به جنگ تشبیه کرد در این صورت می‌توان بازاریابی ویروسی را جنگ میکروبی نامید زیرا افکار به‌سرعت و سهولت منتشر می‌شوند و تقریباً هیچ‌چیز نمی‌تواند جلوی انتشار آن‌ها را بگیرد موضوعات این نوع از بازاریابی پس از پیمودن مرزها در سرتاسر دنیا همه‌گیر می‌شوند و به ناگاه می‌توان دید که همه مردم در سرتاسر دنیا در حال توجه و صحبت کردن درباره‌ی موضوعی واحد هستند.