عملیات یک کسب و کار، به دلیل ماهیت خود، شامل برخی از عناصر ریسک است. در حالی که شرکت ها به طور قابل درک بر مدیریت ریسک اقتصادی خود تمرکز می کنند، بسیاری از آنها در کاهش ریسک ناشی از یک موقعیت بحرانی تجاری تلاش مشابهی انجام نمی دهند. بحران می تواند به اشکال مختلفی رخ دهد: از فراخوان محصول، شرایط اضطراری زیست محیطی، و دعوای حقوقی دسته جمعی، تا مسائل مربوط به انطباق با مقررات، فعالیت سهامداران و حتی تهدیدات امنیت سایبری. صرف نظر از منشأ، موقعیتهای تجاری بحرانی میتوانند تأثیر زیادی بر یک شرکت داشته باشند و شکوفایی، ثبات و حتی موجودیت یک سازمان را تهدید کنند.
آماده شدن هزینه دارد. در عصر “همیشه فعال” رسانه های اجتماعی امروزی، یک مسئله به ظاهر جزئی و محدود می تواند به راحتی به یک مشکل بزرگ با پیامدهای مهم تبدیل شود. همراه با تحولات اخیر بازار مانند افزایش نظارت نظارتی، گسترش حوزه قضایی دادگاه و مطالبات رسانه ای، کسب و کارها بیش از هر زمان دیگری در معرض خطرات مربوط به بحران در داخل و در سراسر جهان هستند.
تهدید یک بحران یک نگرانی جدی برای رهبران کسب و کار است زیرا آنها می دانند که خطر واقعی است. تقریباً نیمی از همه شرکتها نوعی بحران را در طول عمر کسبوکار تجربه میکنند و اکثر مشاوران عمومی نه آمادگی لازم را دارند و نه تجربه کافی برای مدیریت آن در زمانی که واقعاً اتفاق میافتد. این احتمال را اضافه کنید که تأثیر یک بحران به سایر حوزههای کسب و کار گسترش یابد، و مشخص میشود که اکثر شرکتها به کمک خارجی از یک متخصص نیاز دارند.
خوشبختانه، با برنامهریزی و حمایت مناسب، کسب و کارها میتوانند به طور فعال مدیریت کنند و قرار گرفتن در معرض خطرات مربوط به بحران را کاهش دهند.
انتهای مطلب/ منبع