پیدایش هواپیمای مسافربری موجب شد تا بسیاری از صاحب نظران دیگر تشکیل خطوط طبیعی از مسافران را چیزی غیر قابل تصور و تمام شده بدانند. اما جالب است بدانید که در حال حاضر، سیل عظیمی از کشتی های مسافربری آماده ورود به چرخه خدمت‌رسانی هستند. اگر چه شرکتهایی همچون کویین مری، نورمندی و یونایتد استیتس برای مسیرهای کوچک بین دو نقطه طراحی شدند، انواع جدید و اغلب بزرگتر آنها برای سیاحت دریایی طراحی شده است، یعنی استراحتگاه های شناور برای تدارک تعطیلات دریایی.
میزان مشتریانی این صنعت ظرف مدت ۷ سال تقریبا دو برابر شده است، رشدی که هر صنعت آرزوی رسیدن به آن را دارد.
دلایل موجه بسیاری مبنی بر اینکه چرا مردم از سیاحت های دریایی استقبال کردند وجود دارد که از این جمله می‌توان افزایش نقدینگی، واگذاری محصول به شرکت های به اصطلاح جوان‌تر، بازار خانواده، امنیت این نوع سفر، آسودگی و غیره را نام برد. تا قبل از اواسط دهه ۱۹۹۰ بیشترین تقاضا و کشتی‌سازی مربوط به بازار آمریکا بوده است. اما در سال ۱۹۹۳ یک کارآفرین چینی-مالزیایی سنگاپوری الاصل به نام لیم گو تنگ پای سیاحت های دریایی را به عنوان محصولی اصلی به آسیا گشود. در ادامه همراه با کسب و کاردماوند به بررسی روند شکل گیری آن می پردازیم.
نخستین ریسک لیم در حوزه تجارت مربوط به قمار است بخشی که متاسفانه در آسیا رونق دارد. جالب آن است قمارخانه هایی که بر روی کروزهای امروزی بنا شده اند، بیشترین سود را به خود اختصاص دادند، به ویژه آنهایی که در آسیا و آمریکا فعالیت دارند برخلاف اروپا بازار داغ تری دارند.
همانطور که کار رایت و بیرد در مطالعات سال ۱۹۹۹ تحت عنوان توسعه و ترقی صنعت کشتی‌سازی اعلام داشتند بسیار واضح و مبرهن است که آسیا از بازاری با پتانسیل رشد بالا برخورداراست. ناآرامی سیاسی که در گذشته منجر به آشفتگی هندی-چینی شده بود یکی از دلایل جذب قابل توجهی از مشتریان به شمار می‌آید. اما مهم تر از اینها شکل‌گیری پایانه های جدید است. این مناطق نه تنها توجه آسیا را به سمت خود معطوف ساخته بلکه اروپایی ها را نیز به سمت مناطق توریستی همچون تایلند کشانده. بسیاری از اقتصاد های آسیایی در دهه ۱۹۹۰ اشباع شده و به دنبال محلی برای خرج و هزینه شدند.
استارکروزز لیم ۲۵۰ میلیون دلار جهت به دست آوردن کشتی های اولیه و ۷۰۰ میلیون برای استفاده از کشتی های جدید صرف کردند. اگر چه برای تهیه کشتی های اصلی محدودیتی وجود نداشت اما آنها کابین های کوچکی داشتند. البته این موضوع در بازارهای آسیا مشکلی به همراه نداشت.
شرکت لیم با داشتن سرمایه به میزان ۱/۹ میلیون دلار در سال ۱۹۹۹ به دنبال پیشنهاد پایین کارنیوال کروزز رتبه چهارم را در بازار NCL (خطوط کشتیرانی نروژ) به خود اختصاص داد. کارنیوال کروزز پیش تر در سال ۱۹۹۸، اورینت لاین برند NCL شد. NCL نیز خود به یک برند تبدیل گشت. هر دوی این شرکت‌ها در استانداردهای پایین بازار فعال هستند و به ثروتمندان خدمات لوکس ارائه نمی کنند اما از سفرهای سیاحتی مناسب افراد کم درآمد برخوردار هستند و می‌توانند تعطیلاتی را به قیمت بسیار مناسب ارائه کنند.
بدین ترتیب در شرایطی که استارکروزز در دهه ۱۹۹۰ حرفی برای گفتن نداشتند، همزمان با سال ۲۰۰۱ کشتی‌هایی را به ارمغان آوردند. پیش‌بینی می‌شد شرکت استارکروزز/ NCL در مجموع سال ۲۰۰۴ به ظرفیت ناخالص ثبت شده، ۷ میلیون GRT دست پیدا کند. با وجود گذشت کمتر از ده سال، این میزان با گروه های کارنیوال کروز آمریکا که در حال حاضر جایگاه اول را دارد، در حال رقابت است.
نقطه قوت لیم همانند دیگر کارآفرینان رصد ظرفیت های بازار و بهره مندی از منابع جهت پی‌ریزی بازار در کمترین زمان ممکن است. اگر او این کار را در کاراییب انجام می‌داد مسلماً شرکت هایی که قبلا شکل گرفته بودند اقدام به مخالفت و رقابتی یغماگرانه می‌کردند. نقطه قوت لیم فعالیت در بازاری بود که او نسبت به آن اشرافیت کامل داشت و به رغم این که مستعد شکوفایی بود شرکت های قدیمی نسبت به آن بی توجه بودند.
بینش های کلیدی
- لیم گو تنگ وارد بازاری شد که از ظرفیت لازم برخوردار بود اما کاروران نسبت به آن بی تفاوت بودند.
- بلافاصله ژس از معرفی محصول، کشتی ها آماده فروش بودند.
- توضیح محصول به دقت و متناسب با ظرفیت ها و مشتری های موجود.
- گسترش بیشتر بازار های موجود از طریق بدست آوردن امتیاز کاربران موجود میسر می شود.
- حفظ نام برند NCL موجب حفظ مشتریان آن شد.
انتهای مطلب/