اغلب شرکت های برآمده از بازارهای توسعه یافته رؤیای رقابت در بازارهای دنیا و تبدیل به یک شرکت جهانی را در سر می‌پرورانند. ورود به این بازارها به آن‌ها امکان می‌دهد تا روش رقابت در میان زیرساخت بازارهای توسعه یافته همچون کانال های خرده فروشی و نحوه ارائه سرویس به مشتریان پرمصرف را فرابگیرند.
این تجربه برای این شرکت ها موجب آمادگی برای رقابت در بازارهای داخلی می‌گردد. گاهی اوقات نیز دیده‌شده است که این شرکت ها با ورود به بازارهای توسعه یافته تلاش می‌کنند تا به تقویت برندهایشان در بازارهای داخلی پرداخته و اعتبارشان را افزایش دهند.
ورود به بازارهای توسعه یافته برای این شرکت های قدرتمند نوپا می‌باشد. این موضوع در زمان ارتقای زنجیره ارزش شدت بیشتری خواهد داشت، اما باید این کار را یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و ارزشمند برای ایجاد قابلیت‌های ویژه در نظر داشت.
شرکت های قدرتمند نوپا نیز باید همانند شرکت های چندملیتی به دنبال گسترش حضور خود فراتر از بازارهای توسعه یافته باشند و خود را با بافت و محیط بازار اقتصادهای توسعه یافته سازگار نمایند. اگرچه این شرکت ها در اقتصادهای توسعه یافته به‌اندازه بازار داخلی با خلأهای نهادی روبرو نیستند اما باید این خلأها را جبران کنند.
بعضی از این شرکت‌ها با موفقیت با بازارهای توسعه یافته سازگار شده‌اند و با هدف‌گیری بازارهای گوشه‌ای (Niche Market) که به آنجا سرویس‌دهی نشده و قابلیت‌های توسعه یافته بازارهای داخلی این شرکت ها مجوز ورود به آن بخش‌ها است، خلأهای بازار داخلی را جبران کرده‌اند.