تحقیقات رسمی بازار

تحقیقات رسمی بازار به گردآوری رسمی، تجزیه‌وتحلیل و گزارش دهی داده‌های بیرونی‌ای برمی‌گردند که یک شرکت آن را مرتبط با کسب‌وکارش می‌یابد. این موارد مربوط به فرآیند گوش دادن به صدای بازار و بیان اطلاعات درباره‌ی مدیریت مناسب است. نکته اصلی اطلاعات، تصمیم‌گیری بهتر است. تحقیقات بازار همانند کارت اظهارنظر مشتری، با بررسی میدانی نمونه که نیازمند بخش معناداری از سؤالات تکنیک‌های نمونه‌برداری تصادفی و تجزیه‌وتحلیل آماری از داده‌های نهایی است، ساده است.

شش نوع اصلی تحقیقات رسمی بازار به‌قرار زیرند:

1. مشاهده مستقیم: برای تحقیقات رسمی بازار ببینید مشتریان در حال خرید چه چیزی هستند و نیز چگونه از خریدشان استفاده می‌کنند. به مشکلاتی که در استفاده از محصولات و خدمات متداول، با آن‌ها مواجه می‌شوند، توجه خاص داشته باشید. شاید آن مشکلات بیانگر فرصت‌های بازار باشد. فروشندگان شرکای خوبی در تحقیقات مشاوره‌ای هستند.
2. آزمایش کردن: یک شرکت بسته‌بندی کالا، غالباً یک محصول جدید باقیمت‌های متفاوت یا در بسته‌بندی‌های متفاوت، در تعدادی از فروشگاه‌های گزینش‌شده معرفی خواهد کرد. واکنش مشتری ثبت می‌شود. سپس قیمت یا اندازه بسته تغییر می‌کند و واکنش مشتری به این تغییر ثبت می‌شود. بینش‌های حاصل‌شده از طریق این آزمایش‌ها، تصمیمات مربوط به محصولات بازارهای بزرگ‌تر را پشتیبانی می‌کند.
3. گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌های خرید: تکنولوژی کامپیوتر و کدگذاری برای شرکت‌ها، حفظ فهرست‌ها در رفتار مشتری و اولویت‌های آنان را ممکن ساخته است. اسکروباداب کارواش منطقه بوستون، خودروهای مشتریان را بارکد کرده و از داده‌های گردآوری‌شده استفاده می‌کند تا اولویت‌های خدمات و تناوب استفاده را تعیین کرده و پاداش‌هایی به مشتریان وفادار دهد. شرکت‌های پستی مستقیم، مانند لندزاند یک مرحله فراتر می‌روند؛ آن‌ها داده‌های اطلاعاتی مشتریانشان را برای تشخیص این‌که کدام مشتری باید کاتالوگ‌ها یا محصولات ویژه را دریافت کند، مشخص می‌کنند.
4. تحقیقات میدانی: تحقیقات میدانی برای اینکه از مشتریان فعلی و مشتریان بالقوه در مورد یک سری مسائل همچون: رضایت، اولویت‌ها، مقاومت در برابر قیمت، دانش محصولات و خدمات و … نظرسنجی شود، مورداستفاده قرار می‌گیرند. به‌عنوان نمونه، یک تحقیق میدانی برای اینکه نمونه‌های تصادفی از جمعیت‌های بزرگ‌تر را به‌صورت آماری موردبررسی قرار دهد و آن را در محدودیت‌های خاص بیازماید مورداستفاده قرارگرفته است. آن محدودیت‌ها را می‌توان برای بخش‌های بزرگ‌تری از جمعیت نیز استنباط کرد.
5. گروه‌های کانون: یک گروه کانون، گروهی کوچک از دعوت‌شدگانی است که تحت هدایت یک میانجی گر آموزش‌دیده، به بحث درباره‌ی محصول، خدمات و ادراکشان در مورد یک شرکت خاص یا حتی مسائل سیاسی می‌پردازد. ممکن است میانجی گر از اعضای گروه کانون سؤالی بپرسد؛ مثلاً «چه احساسی در مورد افزایش قیمت بنزین دارید؟»، «فکر می‌کنید برای کاهش تأثیرات منفی افزایش قیمت‌ها، چه‌کارهایی باید توسط تولیدکنندگان صورت گیرد؟»، «کدام‌یک از سازندگان اصلی خودرو به‌احتمال‌زیاد به‌صورت مؤثرتری از پس این مشکل بر خواهند آمد؟»
6. مصاحبه با مشتریان ناراضی و ازدست‌رفته: هیچ‌کسی خبرهای بد و ناگوار را دوست ندارد اما شما می‌توانید از مشتریان ناراضی و ازدست‌رفته‌تان در مقایسه با افراد دیگر اطلاعات بیشتری کسب کنید و یاد بگیرید. مشتریان بالقوه می‌توانند به شما بگویند که چه چیزی می‌خواهند؟ اما هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر آن محصول یا خدمات را ارائه کنید، به کیف پول آن‌ها برسید. مشتریان راضی می‌توانند در مورد محصولاتی که دوست دارند چیزهایی به شما بگویند. اما شما احتمالاً از قبل می‌دانستید که آن‌ها چه چیزی را دوست دارند. از طرف دیگر، مشتریان ناراضی و ازدست‌رفته در مورد محصولات و خدمات و فروش‌های بیشتر و بهتر می‌توانند نکات بهتر و مفیدتری بیان کنند. شما می‌توانید از طریق منابع عمومی همچون کتب انتشاریافته از سوی دولت، داده‌های سرشماری، مجلات تجاری، نمایش‌های تجاری، گزارش‌هایی پیرامون صنعت و اینترنت، اطلاعات زیادی در مورد بازار به دست آورید. تحقیقات دیگر را می‌توان از خدمات تحقیقاتی برای هزینه خریداری کرد.

انتهای پیام/ لینک محتوا