بسیاری با این امر عقیده اند که بازاریابی اجتماعی، نوعی فناوری است و برای تاثیرگذاری بر رفتارهایی به کار می رود که به نفع افراد و یا جامعه است. آنچه مایه نگرانی و حتی عصبانیت می شود این است که آیا ما باید کماکان آن را بازاریابی اجتماعی بنامیم؟ اگر ما در این زمینه موافق نباشیم که رفتارهای مورد نظر برای افراد جامعه خوب هستند. چه کسی خوب یا خیر را تعریف می کند؟ گزیده هایی که از فهرست بازاریابی اجتماعی در سال ۲۰۰۶ گردآوری شده اند، نشان دهنده دیدگاههای متفاوت اند.
بسیاری همانند گرایگ لوفبر، مشاور بازاریابی اجتماعی می گویند: “این بستگی به نگاه بیننده دارد. آنچه من یک حق مطلق در نظر می گیرم و بنابراین دارای ارزش برای فعالیت های بازاریابی می دانم که با هزینه عمومی زیاد سرمایه گذاری شده است، شاید به نظر شما یک اشتباه مطلق برای کسانی است که که باور دینی آنها مانع تکه تکه شدن بدن می شود، اما همین امر از جهت مزایای مالی بازاریابی اجتماعی با ارزش تلقی می شود، آن هم از سوی کسانی که به خاطر این ساختار باور، محدودیتی ندارند.”
اظهار نظر های آلن اندریسن بر نقش مشاوره بازاریابی اجتماعی متمرکز است و نه بر مشتری یا سرمایه گذار: “لازم است که این امر برای ما روشن شده باشد که بازاریاب های اجتماعی، “اسلحه های به کار گرفته شده اند”. به عبارت دیگر، به ما رفتاری را که می خواهید بر آن تاثیر بگذارید ارائه دهید، ما نیز شیوه های بسیار خوبی برای انجام این کار در اختیار داریم. هر یک از ما آزادیم که بر روی چالش های تاثیر گذار بر رفتار کار کنیم که با آنها احساس راحتی می کنیم. “راحتی” هم موضوع اخلاق فردی و هم موضوع مربوط به مهارت و تخصص است. تصمیم درباره اینکه کدام رفتار را باید تحت تاثیر قرار داد، به عهده ما نیست. مشتریان یا حتی جوامع یا حکومت ها چنین داوری هایی را انجام می دهند.
افراد دیگری مانند الیزابت گلکلر در لویزیانا، با “خنثی و فارغ از ارزش بودن اسلحه های به کار گرفته شده” موافق نیست و اظهار نظر می کند که “یک بررسی و تعادل مناسب باید در پذیرندگان هدف در برنامه ریزی، اجرا و سنجش امیدوارانه فعالیت بازاریابی اجتماعی گنجانده شود.” اگر فعالیت های بازاریابی به دنبال خیر باشد، ایده های دیگری نیز برای تصمیم گیری وجود دارد و بنابراین باید به عنوان بازاریابی اجتماعی در نظر گرفته و با همین نام بیان شود، خواه اجماع عمومی را به کار برد و یا اعلامیه جهاین عمومی حقوق بشر سازمام ملل را به عنوان مبنا قرار دهد.