تاید (Tide) بدون شک، بهترین پودر شستشوی تاریخ است. هرساله شرکت پروکتل اند گمبل (Proctel & Gamble) میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری می‌کند و تیم عالی‌رتبه‌ای از شیمی‌دان‌ها را مأمور می‌سازد تا عملکرد تاید را بهتر و بهتر نمایند.
آیا این کار درست است؟
تاید به خاطر آگهی‌های خوب تلویزیونی، توزیع مناسب و ویژگی‌های ممتازش، به‌سرعت به موفقیت رسید. پس از فروپاشی صنعت تلویزیون، آگهی‌ها تأثیر خود را بیشتر و بیشتر از دست دادند. در حال حاضر و با رشد و پیشرفت وال مارت مسئله توزیع حیاتی‌تر از همیشه است. این فروشگاه‌های زنجیره‌ای، نقش مهمی در سومین دوره‌فروش تاید دارند. بدون وال مارت تاید از بین می‌رود.
پس پروکتل اند گمبل چه باید بکند؟
آیا آن‌ها باید محصول جدید و چشمگیری را خلق کنند که حتی خریداران اتفاقی پودرهای رخت‌شویی را به خود جلب کند؟ آیا ارتقای مداوم و پرهزینه یک محصول قدیمی، اندیشه‌ای منسوخ و مربوط به زمانی که مردم به پودر رخت‌شویی خود بسیار اهمیت می‌دادند نیست؟
تفکرات سنتی پروکتل اند گمبل، سود آن‌ها را تلف می‌کند و موجب پیشرفت آن‌ها نمی‌شود.
هزینه‌های تحقیقات را متوقف سازید، قیمت محصول را تا جایی بالا ببرید که مؤثر باشد و سودهای فزاینده را برای خلق محصولات جذاب‌تر صرف نمایید.
اگر واحد تحقیق و توسعه بازده قابل‌توجهی نداشته باشد، تکلیف چیست؟
اگر آینده یک محصول به نظر چشمگیر نمی‌رسد، اگر نمی‌توانید آینده‌ای را مجسم کنید که مردم بار دیگر مجذوب محصول شما شوند، زمان آن است که بفهمید بازی عوض شده و بازار تغییر کرده است. به‌جای صرف هزینه برای یک محصول در حال مرگ، سرمایه خود را حفظ کرده و آن را به تولید کالای جدیدی اختصاص دهید
انتهای مطلب/ لینک محتوا