واحد بازاریابی (دپارتمان بازاریابی) در سازمان‌های مختلف ممکن است با محوریت‌های مختلف سازمان‌دهی شده باشند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
وظیفه: بسیاری از واحدهای بازاریابی متشکل از متخصصان وظیفه‌ای هستند. برای مثال مدیر فروش، مدیر تحقیقات بازار که هرکدام به معاون بازاریابی گزارش می‌دهند. این ساختار امور اداری بازاریابی را آسان می‌کند ولی با گسترش و افزایش تعداد محصولات و بازارها کار آیی خود را از دست می‌دهد. به‌طور مشخص محصولاتی که مطلوب نیستند مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند و گروه‌های وظیفه‌ای بر سر بودجه و موقعیت‌سازمانی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
جغرافیا: مدیر فروش شرکت، سرپرست چندین مدیر فروش منطقه‌ای است و هریک از آن‌ها نیز مدیران فروش نواحی را سرپرستی می‌کنند و مدیران فروش نواحی، مدیران فروش حوزه‌های کوچک‌تر را مدیریت می‌کنند؛ یعنی کسانی که به فعالیت‌های فروشندگان نظارت دارند. بعضی از شرکت‌ها بازارهای منطقه‌ای را نیز به گروه‌های قومی و جمعیت شناختی بخش‌بندی کرده و برای هریک از آن‌ها کمپین تبلیغاتی خاصی طراحی می‌کنند.
محصول یا برند: مدیر محصول یا برند، مدیران خانواده‌ای از محصولات را سرپرستی می‌کنند و آن‌ها نیز به‌نوبه خود مدیران یک محصول یا برند مشخص را مدیریت می‌کنند. این ساختار در سازمان‌هایی مفید خواهد بود که به‌طور مشخص انواع مختلف محصول (تعداد زیادی محصول مشابه) تولید می‌کنند. این ساختار به مدیران محصول فرصت می‌دهد که آمیزه بازاریابی بهینه ازنظر هزینه را برای هر محصول طراحی کنند، به‌سرعت به تغییرات بازار واکنش نشان دهند و برند‌های کوچک‌تر را مدیریت کنند. البته این ساختار در صورت عدم وجود منابع کافی می‌تواند سبب بروز تعارض بین مدیران محصول شود.
بازارهای مشتری: شرکت‌هایی که محصولات خود را در بازارهای مختلفی می‌فروشند به‌عنوان‌مثال دستگاه نمابر را به مصرف‌کنندگان فردی، کسب‌وکارها وادارات دولتی می‌فروشند، معمولاً یک مدیر بازاریابی دارند که مسئولیت سرپرستی چند متخصص بازار که متخصص صنعت هم نامیده می‌شوند به عهده دارد.
بعد جهانی: شرکت‌هایی که بازار بین‌المللی دارند ممکن است واحد صادرات شامل مدیر فروش و چند دستیار و یا بخش بین‌الملل کامل به همراه متخصصان وظیفه‌ای و واحدهای اجرایی با ساختار جغرافیایی متناسب با محصول داشته باشند و یا این شرکت‌ها واقعاً شرکت‌های بین‌المللی هستند که مدیران ارشد عملیات، سیاست‌های بازاریابی، گردش‌های مالی و نظام‌های لجستیک را مدیریت می‌کنند. در چنین شرکت‌هایی گزارش‌ها از تمام جهان مستقیماً برای مدیران ارشد ارسال می‌شود و نه به مدیر بخش بین‌الملل.