هنگام انجام دادن هرگونه برنامه جامع تبلیغاتی درزمینهٔ آگهی مد اطمینان از اینکه ارتباطات به‌طور مؤثری برقرار خواهند شد و اینکه درنهایت آگهی به بهبود سطح فروش و نیز سودآوری کمک خواهد کرد، ضروری است. آزمون‌های اصلی که قبل، در حین و پس از یک برنامه جامع آگهی بدان نیاز است، به شرح زیر می‌باشند:
- آزمون مستقیم رتبه‌بندی: پنلی که مورد سؤال قرار می‌گیرد تا یک آگهی را در مقابل آگهی‌های مشابه برای محصولات مشابه رتبه‌بندی کند.
- آزمون پورتفیلو: به گروهی از صرف کنندگان هدف، پورتفلیوی نسبتاً بزرگی از تبلیغات مشابه نشان داده می‌شود، سپس از آنان آزمون یادآوری گرفته می‌شود، سطح یادآوری آنان یک شاخص مناسب درزمینهٔ احتمال تأثیر آتی یک تبلیغ است.
- آزمون آزمایشگاهی: جایی که گروهی از افراد ازنظر واکنش‌های فیزیولوژیکی هنگام خواندن یا دیدن یک آگهی آزموده می‌شوند. ضربان قلب، فشارخون، میزان تعریق بدن و گشادشدن مردمک چشم شاخص‌های مناسبی در این زمینه هستند که آیا یک آگهی بر دریافت‌کننده تأثیر داشته است یا نه. متأسفانه سنجش این واکنش شاخصی قطعی و مطمئن برای نشان دادن سطح بالقوه‌ی تأثیر یا یادآوری که یک تبلیغ ممکن است داشته باشد، نیست.
پیش‌آزمون تبلیغات مد: پیش‌آزمون ممکن است به یکی از روش‌های زیر انجام شود:
- آزمون یادآوری: از مردمی که به‌طورکلی در معرض نشریه‌ها یا تلویزیون قرار دارند خواسته می‌شود که آنچه یک تبلیغ در ذهن و خاطر آنان بر جای گذاشته است را یادآوری و اجرا کنند. این آزمون‌ها گاهی اوقات با استفاده از تبلیغات خاصی به‌عنوان یک برانگیزاننده با هدف یادآوری برای پاسخگو عمل می‌کنند؛ این عمل یادآوری کمکی نامیده می‌شود. این مورد می‌تواند معیار مناسبی درزمینهٔ ی سطح تأثیری باشد که یک تبلیغ خاص ممکن است بر روی مصرف‌کننده داشته باشد؛ اما محتوای حقیقتاً خلاقانه‌ی یک آگهی گاهی اوقات بر سطح یادآوری پاسخ‌دهنده در خصوص محصول و یا خدمتی که تبلیغ می‌شود، غلبه می‌یابد.
بسیاری از تبلیغات مشهور برنده‌ی جایزه همیشه مرتکب چنین اشتباهی شده‌اند، مانند تبلیغات بنتون که وقایع یا موقعیت‌های تکان‌دهنده‌ی مهم جهان را به‌طور برجسته نشان می‌داد که در حقیقت پیامی که شرکت قصد پوشش دادن آن را داشت، مبهم می‌ساخت. پیامی مبنی بر اینکه پوشاک غیررسمی مد روز، با رنگ‌هایی متنوع، خوب تولیدشده و مناسب را می‌فروشد. به اثبات رسیده که شوخی و مزاح یک تاکتیک قدیمی خیلی خوب جهت جلب‌توجه مصرف‌کننده و کمک به یادآوری تبلیغ می‌باشد. نمونه‌های انگشت‌شماری از کسب‌وکارهای مدی وجود دارند که از شوخی در تبلیغ خود استفاده کرده باشند.
- آزمون بازشناسی: از مصرف‌کنندگان هدفی که نشریه‌ای خاص را می‌خوانند یا یک کانال مشخص تلویزیونی را تماشا می‌کنند، به‌سادگی خواسته می‌شود تا جایی که می‌توانند آگهی‌ها و تبلیغاتی را که دیده‌اند، به خاطر بیاورند. این امر می‌تواند جهت مقایسه‌ی یک آگهی کننده با دیگری، در یک برنامه یا نشریه مفید باشد. نتیجه‌های این نوع از پیش‌آزمون، تبلیغ‌کننده را قادر می‌سازد تا بداند که یک تبلیغ چه میزان تأثیر داشته است. این نوع آزمون در اواسط یک برنامه‌ی جامع تبلیغاتی انجام می‌شود تا بدین ترتیب تبلیغ‌کننده بتواند تبلیغی را که قادر به دستیابی به اهداف برنامه‌ریزی‌شده درزمینهٔ ارتباطات بازاریابی نبوده است، به سمت خلاقانه‌تری تغییر دهد.
تغییر خط‌مشی خلاقانه در میانه‌ی راه اغلب امری گران‌قیمت و پرهزینه می‌باشد، اما در بلندمدت برای دستیابی به موفقیت بازاریابی ضرورت دارد. در هر سناریوی بازاریابی مدی، جایی که آگهی احتمالاً یک نقش ضروری از استراتژی ارتباطات بازاریابی بازی می‌کند، برای بازاریابان مد همیشه مهم این است که در خصوص تحقیق پیرامون میزان تأثیر برنامه جامع تبلیغاتی اجراشده‌ی خود به تنظیم بخشی جداگانه از بودجه‌ی برنامه‌ریزی‌شده‌ی خود درزمینهٔ آگهی بپردازند. درواقع بدون این سنجش نمی‌توان هیچ‌گونه شاخص مؤثری یافت؛ به‌استثنای فروش بهبودیافته در بلندمدت، بر اساس آنچه فعالیت تبلیغاتی تشخیص داده است.