روابط عمومی که گاهی اوقات بانام اختصاری آن (P.R) نیز خوانده می‌شود از تکنیک‌هایی است که به‌طور غیرمستقیم در مصرف‌کنندگان احتمالی آگاهی، میل، ترجیح یا تقاضای خرید ایجاد می‌نماید.

در بسیاری از شرایط، نمی‌توان به‌طور مستقیم در مورد یک کالا اطلاع‌رسانی و یا تبلیغات نمود، مانند:

  1. هنگامی‌که قوانین جامعه و مقررات دولتی اجازه تبلیغات مستقیم را ندهد؛ همانند اطلاع‌رسانی در مورد سیگار در ایران.
  2. استفاده از روابط عمومی در مواقعی که ماهیت کالا به‌گونه‌ای باشد که تبلیغات مستقیم در مورد آن موفق نباشد؛ مانند اطلاع‌رسانی در مورد یک نوع داروی جدید.
  3. درصورتی‌که اخلاق و ارزش‌های حاکم بر جامعه با اطلاع‌رسانی در مورد یک کالا یا خدمت تعارض داشته باشد؛ مانند اطلاع‌رسانی در مورد قرص‌های جلوگیری از بارداری یا لباس‌های شب.
  4. وقتی‌که بنگاه بخواهد ذهنیت و عقیده رایج در مورد یک کالا و یا بنگاه را عوض کند و یا بهبود بخشد.
  5. استفاده از روابط عمومی در شرایطی که فقط فروش مطرح نیست بلکه اعتبار بنگاه و بالا بردن منزلت و موقعیت آن در سطح ملی مطرح است.

در این شرایط با ایجاد برنامه‌هایی مانند ایراد سخنرانی‌های علمی، برگزاری سمینارها، کنگره و انتشار گزارش‌های تحقیقی یا نشریات مخصوص و بولتن‌ها، حمایت از مسابقات ورزشی به‌صورت پرداخت هزینه‌های آن‌ها، توجه به امور خیریه، امور اجتماعی و… می‌توان ذهنیت افراد جامعه را نسبت به کالا یا خدمات خاصی تغییر داد و شهرت و معروفیت برای آن کالا یا خدمت ایجاد کرد. همچنین می‌توان با خلق زمینه‌های مناسب فکری و عاطفی نسبت به یک بنگاه یا کالا امکان موفقیت آن را در آینده فراهم نمود.

انتهای مطلب/ دکتر محمد بلوریان تهرانی/ لینک محتوا