در ایام بررسی برجام در کمیسیون ویژه مجلس شورای اسلامی، یکی از اصلی‌ترین نقدهای منتقدین دلسوز این بود که طبق مکانیسم حل اختلاف توافق هسته‌ای- بند ۳۶ و ۳۷- اگر امریکا یا هر کشور دیگری به تعهداتش عمل نکند، ایران حتی نمی‌تواند نسبت به این مسئله شکایت کند چون نهایتاً تحریم‌ها علیه خود ایران برمی‌گردد اما تیم مذاکره کننده هسته‌ای این مسئله را رد می‌کرد و در تریبون‌های مختلف با اعتمادبه‌نفس کامل به تمجید از مکانیسم حل اختلاف موجود در برجام می‌پرداخت.
به گزارش رجانیوز به عنوان یک نمونه از دفاع تیم مذاکره کننده از این مکانیسم، می‌توان به اظهارات عباس عراقچی اشاره کرد که بهمن‌ماه سال گذشته در برنامه جهان‌آرا چشم در چشم میلیون‌ها بیننده تلویزیونی حاضر شد و گفت: در بند ۳۶ اگر ادعا کنیم طرف مقابل نقض تعهدات کرده است مکانیسمی وجود دارد که کمیسیون حقوق بشر را در سطح معاونین و در قدم بعدی در سطح وزرا فعال می‌کنیم و اگر قانع نشدیم دوباره برنامه‌مان را فعال می‌کنیم. به همین آسانی! درصورتی‌که طرف مقابل به تعهداتش عمل نکند، ناظر و مجری خودمان هستیم!
اما گذشت زمان نشان داد که صحبت‌های معاون وزیر خارجه کم‌ترین شباهتی به واقعیت ندارد و تکرار افسانه‌های قدیمی است چراکه آمریکا نه‌تنها برجام را نقض و تحریم‌ها را بیشتر کرد بلکه درنهایت به‌راحتی آب خوردن هم از آن خارج شد! اما در مقابل دولت دوازدهم حتی جرئت شکایت از آمریکا را نداشت و اعلام کرد که برجام را بدون آمریکا ادامه می‌دهد!
با این تفاسیر واقعاً جای سؤال دارد که در طول تاریخ از زمان حضرت آدم تا امروز، کدام دولتی چنین توافقی را امضا کرده که حتی امکان شکایت از نقض عهد طرف مقابل را هم نداشته باشد؟ آیا واقعاً ضربه‌ای که روحانی و ظریف و غرب‌گرایان به ایران زدند ۸ سال جنگ تحمیلی توانست بزند؟